Özlem Dilber anlatıyor.- Advertisement -
Mridha “En iyi öğretmeniniz doğa olsun, büyük bir sevgiyle hayatın derslerini ondan öğrenin.” demiş. Geçtiğimiz günlerde ağaçlardan birçok acı ders aldık, ama onlardan öğrenebileceğimiz güzel şeyler de var. İşte bazıları:
Önce kendine odaklan: Bir ağaç kendine su ve güneş almayı kesmez, çünkü bilir ki başkalarına meyve verebilmek için önce kendi çiçek açmalıdır.
Değişimden kaçma: Değişim gereklidir. Tohum toprağa düşer, üzerine yağmur yağar, filiz olur, ağaç olur, yuva olur, zamanı gelir ölür, tekrar doğaya karışır. Bir ağaç bu değişime direnmez. Sen de direnme, bırak olması gereken olsun.
Yenilmez değilsin, sürekli güçlü olmak zorunda değilsin: Hassas olmak zayıf olmak değildir. Doğada en güçlü ağaç bile zamanı gelince devrilir. Sen kendinin bu kadar sağlam olman gerektiği düşüncesine neden kapıldın? İhtiyacın olduğunda yardım alabilirsin. Ağır geliyorsa bırakabilirsin.
Sana hizmet etmeyenleri bırak gitsin: Ağaç kuruyan yaprağına zorla tutunmaz. Sen de tutunma! Bırak can suyun kuru yapraklar değil, güzel çiçekler açtırsın.
Birilerine bir şeyleri kanıtlamak zorunda değilsin: Ağaç “bak ne güzel uzuyorum” diye bir şey kanıtlamaya çalışmaz. Sadece yaşar. Sen de kendi hayatını yaşa.
Her şeyin kendi mükemmel zamanlaması vardır: Her bir yaprak ne zaman yeşereceğini bilir. Tesadüf diye bir şey yoktur. Sen de meyvelerini besle, ama çabuk olgunlaşsın diye acele etme, zamanını bekle.
Zorluklar güçlendirir: Ağaçlar fırtınalarda tutunmak için daha derinlere kök salar, seni de hayattaki zorluklar şekillendirir. Zorluklardan korkma.
Direnmeyi bırak: Sert ağaçlar ilk kırılanlardır, hâlbuki bambu rüzgârlara esneyerek direnir. Ancak bir durumu bırakıp kabul ettiğinde, odağın olumluya döner ve doğru çözümler üretirsin.
Herkesin içinde inanılmaz bir güç vardır: Devasa çamlar bile minicik bir tohumdan ortaya çıktı. İçindeki güce inan!